Met vertrouwen onderweg….
Je leest het nog steeds, van die mopperige zure stukjes in kranten van mensen die zich afvragen waarom die kunsten gesteund motte worde…. Ze willen toch zeker zelluf zo sappelen? Had een vak geleerd!
Hoe zou het met de crisis zijn als er meer werknemers waren geweest met een werk mentaliteit van kunstenaars? Heel hard werken met uitzicht op een kleine vergoeding, maar tóch willen gaan voor het beste, ondanks dat je er soms zelf bij inschiet. Met een bonus die bestaat uit applaus en een opgetogen, geraakt en betrokken, gevoel (lees klant,).Enfin, als beeldend kunstenaar maak ik me (niet) meer druk om dat zure gezeur. Ik zoek de verbinding. Ik ben niet nieuwsgierig naar waarin wij van elkaar verschillen, maar juist naar wat gemeen hebben. Naar wat mensen in beweging krijgt. Uit die bedompte kamers zonder frisse lucht….Ik werk aan iets wat groter is dan de som der delen en wat zeker niet alleen in mijn atelier te ervaren is!
Daarbij heb je elkaar nodig om verder te komen….Alleen kom ik als beelden kunstenaar een heel end, maar ben ik soms ik zo druk met zorgen dat ik de rugzak uberhaupt kan tillen dat ik niet genoeg geniet van de uitzichten. Vandaar dus begonnen aan de opleiding KIS.
http://www.kisprogramma.nl/
Om zo meer grip te krijgen op de onderliggende processen en structuren van interventies en traingen die ik sinds een aantal jaren geef in organisaties.
De andere deelnemers zijn mijn nieuwe reisgenoten. We houden elkaar scherp, lachen om herkenbare “uit de bocht vlieg” situaties, en prikken, waarnodig, elkaars blaren door! En KIS geeft me nieuwe handvatten hoe ik die rugzak soms, afhankelijk van mijn reis, kan herpakken opdat ik mee ruit de reis haal en me kan her-ijken als globetrotter!
Gister zag ik dit fimpje vanTjerk Ridder
met vertrouwen onderweg, trekhaak gezocht
En zo is het dacht ik ook met KIS!
Onderweg!
KIS leergang Kunstenaars Innovatie en Strategie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten